De Moed om te Hopen: Een Pleidooi voor Verbeelding en Hoop

De toekomst is tegenwoordig niet meer wat het vroeger was. Dit grapje vat perfect het gevoel van veel mensen in onze tijd samen. Hoewel de mens steeds meer controle heeft over de toekomst, bestaat ook de angstaanjagende mogelijkheid dat we deze toekomst zelf kunnen breken. Hoe zal dit alles aflopen? Velen maken zich hierover zorgen, zoals de moeder van de zieke Jantje die liever heeft dat iemand anders het haar vertelt, zoals Rutger Kopland in een gedicht beschrijft. Maar er zijn ook tegengeluiden: de roep om de oude dromen te herontdekken, zoals gezongen door Paul van Vliet. Het eens vanzelfsprekende geloof in vooruitgang begint te wankelen, terwijl het verzet tegen oppervlakkigheid en de machten van het grote geld groeit.

In deze inspirerende nieuwe publicatie, "De Moed om te Hopen", gaat Niek Schuman het pleidooi aan voor de kracht van hoop te midden van alle kwaad. Hij benadrukt dat verbeelding nodig is om boven de platte realiteit uit te stijgen. Schuman voelt zich verbonden met allen die zichzelf op een of andere manier beschouwen als 'gelovigen', mensen die op zoek zijn naar zingeving zonder zich te beperken tot rigide dogma's en geloofsleer. Als gerenommeerd theoloog, met ervaring aan de Vrije Universiteit Amsterdam en de Theologische Universiteit Kampen, is Schuman goed gewapend om deze thema's te verkennen.

In zijn meest recente boeken, "Drama van crisissen hoop: De psalmen gedicht, gebundeld en gebeden" (2008) en "Mijn jaren van geloven: Voorgoed verleden, blijvend visioen" (2012),heeft Schuman al bewezen een meester te zijn in het verwoorden van existentiële vraagstukken. "De Moed om te Hopen" is een prikkelend boek dat zowel gelovigen als niet-gelovigen zal inspireren om na te denken over de toekomst, en hoe we collectief de moed kunnen vinden om te blijven hopen, ondanks de uitdagingen die voor ons liggen.