Onder de zoden: Een duistere satire gevuld met intriges en hilarische postume gesprekken

Met de vrij briljante openingszin "'Hebben ze me nou in het perceel van een pond of in dat van vijftien shilling gegooid?'" begint het intrigerende verhaal van Onder de zoden. In deze roman bevindt de hoofdpersoon, Caitríona, zich in haar grafkist en vraagt ze zich af waar ze precies terecht is gekomen. Het decor van het verhaal is een afgelegen streek op het Ierse platteland, waar zich allerlei verhalen en intriges hebben afgespeeld.

In de kleigrond van de begraafplaats zetten de verhalen en intriges zich voort, zij het met één belangrijk verschil: de doden zijn overgeleverd aan hun directe buren, aangezien lijken zich nu eenmaal niet meer kunnen verplaatsen. Verse lijken fungeren als bron van nieuwtjes voor de doden, en het is met name de animositeit tussen de zussen Caitríona en Nell die voor hilarische postume gesprekken zorgt.

In Onder de zoden krijgt de lezer een intieme kijk in het leven op het Ierse platteland tijdens de oorlog. Via de ruzies en conflicten tussen Caitríona en Nell leert men niet alleen de streek beter kennen, maar ook het politieke klimaat dat bovengronds heerst. De roman weet op meeslepende wijze het groteske en satirische aspect van het leven na de dood te verkennen.