Peacekeeping in Holland 2001-2010

In de dissertatie Peacekeeping in Holland 2001-2010 evalueert onderzoeker Hans Crebas de inrichting van het Nederlandse beleid in het licht van de polarisatie rondom moslims. Door een toetsingsmodel te ontwikkelen op basis van de visie van de VN op binnenlandse vrede en veiligheid, en lessons learned op het vlak van vredesoperaties en terrorismebestrijding, brengt de auteur politieke waarden in het geding. Hoewel deze waarden niet universeel worden gedeeld, worden ze wereldwijd erkend als legitieme strevingen van een aanzienlijk deel van de mensheid. Dit resulteert in een verbindend verhaal in de vorm van een grand strategy, welke sociale cohesie kan bewerkstelligen in een pluriforme democratische rechtsstaat.

Ontbreken van een strategische woordvoerder

Een opmerkelijke uitkomst van het onderzoek is dat, hoewel de Nederlandse regering in de onderzoeksperiode niet beschikte over een grand strategy voor binnenlandse vrede en veiligheid, zij geleidelijk aan de meeste criteria ervan voldeed. Echter, er ontbrak een strategische woordvoerder die het verbindende verhaal aan media, publiek en parlement kon overbrengen. Hierdoor kregen meer populistisch georiënteerde partijen de overhand in het onnodig hectische debat over immigratie, integratie en islam.

Een nuchtere en ontnuchterende analyse

Peacekeeping in Holland 2001-2010 biedt een nuchtere en tevens ontnuchterende analyse van de koers van het Nederlandse schip van Staat in een turbulent tijdperk. De dissertatie, geschreven door Hans Crebas, brengt niet alleen de complexe uitdagingen van het Nederlandse beleid omtrent moslimpolarisatie aan het licht, maar benadrukt ook het belang van een strategische woordvoerder om een verbindend verhaal te verspreiden. Crebas, een onderzoeker met achtergrond in researchpsychologie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam en ervaring als politiek lid en coördinator van VluchtelingenWerk Nederland, levert een waardevolle bijdrage aan het debat over veiligheid, vrede en integratie in een moderne democratie.