Een ontroerend document van Maria Goos over het leven en het verlies van haar moeder

In het emotionele en herkenbare document 'Smoeder' neemt Maria Goos de lezer mee op een persoonlijke reis. Geschreven in de vorm van dagboekaantekeningen, worden we ondergedompeld in de gedachten en gevoelens van de toen 29-jarige Maria na het overlijden van haar moeder in 1985. Deze notitieboekjes werden lange tijd verwaarloosd, maar kwamen tot leven toen Maria ze herontdekte tijdens het schrijven van de toneelvoorstelling 'SMOEDER' in 2003.

Een tijdloos tijdsbeeld en een aangrijpende familiegeschiedenis

De inhoud van 'Smoeder' gooit de deuren open naar Maria's leven, dat van haar moeder en ook haar vader. Het biedt niet alleen een glimp van een ander tijdperk, maar ook een uniek inkijkje in een familiegeschiedenis. Maria verwerkt haar verlies op een indrukwekkende manier door middel van eerlijke en aangrijpende woorden. Ze schrijft: "Ik wil 'r eigenlijk wel kwijt. Ik wil weer leven." Deze woorden illustreren de diepe emoties die worden overgebracht op de lezer.

Een oerkreet van verlies en de betekenis van moederschap

'Smoeder' is niet alleen een getuigenis van verdriet, maar ook een eerbetoon aan het moederschap. Het besef van wat het betekent om een moeder te hebben, en te verliezen, komt op een bijzondere wijze tot uiting. Maria's schrijfstijl zorgt ervoor dat de lezer wordt meegesleept in haar worstelingen en verlangens. Ze deelt: "Het verdriet van de eerste week lijkt nog het meest op geluk." Deze uitspraak raakt diep en verschaft inzicht in de vele facetten van rouw.

Kortom, 'Smoeder' is een prachtig document dat de lezer ontroert en meeneemt op een emotionele reis. Het biedt een tijdsbeeld, een familiegeschiedenis en een oerkreet van verlies en moederschap. Maria Goos' woorden laten ons stilstaan bij de waarde van onze dierbaren en herinneren ons aan de kracht van het leven, zelfs in tijden van verdriet.