Taal in de Gouden Eeuw en het ontstaan van het Standaardnederlands

In de Gouden Eeuw was taal een belangrijk aspect van de samenleving. Schrijvers, dichters, taalgeleerden en journalisten legden zelfbewust de basis voor wat uiteindelijk het Standaardnederlands zou worden. Deze taal werd met evenveel trots omarmd als de nieuwe Republiek zelf. Tegelijkertijd openden de Lage Landen zich naar de rest van de wereld. Door de handel en het vroege kolonialisme, maar ook door de interesse in de 'nieuwe' kunsten uit landen als Italië en Frankrijk. Bovendien zorgde de grote welvaart ervoor dat veel migranten uit binnen- en buitenland zich in Amsterdam vestigden.

De invloed van verschillende talen en dialecten

In het boek 'Een mooie mengelmoes' verkennen Nicoline van der Sijs en Marc van Oostendorp het ontstaan van het Nederlands in de zeventiende eeuw. Ze benadrukken dat het begrijpen van de ontwikkeling van de Nederlandse taal alleen mogelijk is tegen de achtergrond van de vele talen en dialecten die in deze periode werden geschreven in de Lage Landen. Door het presenteren van het eerste onderzoek naar de ontsloten schat van zeventiende-eeuwse kranten, tonen de auteurs aan hoe Nederlandse drukkers internationaal de toon zetten in dit eerste massamedium.

Het imiteren van buitenlandse modellen in zuiver Nederlands

Een interessant aspect dat in het boek wordt besproken, is de manier waarop schrijvers in de Gouden Eeuw buitenlandse modellen imiteerden. Echter, in tegenstelling tot het dagelijks leven waarin een mengelmoes van leenwoorden werd gebruikt, deden ze dit in zuiver Nederlands. Het boek werpt licht op deze tegenstelling en biedt inzicht in de bewuste keuze voor het gebruik van het Standaardnederlands in de literatuur van die tijd.

Met 'Een mooie mengelmoes' brengen Van der Sijs en Van Oostendorp een boeiend werk dat niet alleen de taalgeschiedenis van de Gouden Eeuw blootlegt, maar ook de culturele en maatschappelijke context waarin het Nederlands tot stand kwam.