Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de aivd laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets. Het is een les voor de huidige politici die – gezien de geschiedenis van de ‘sleepwet’ – nog steeds moeite hebben grip te krijgen op inlichtingen- en veiligheidsdiensten. ‘De AIVD en zijn voorgangers hebben een moeizame relatie met de pers, de politiek en de wetenschap. Geschiedschrijvers hebben te maken met slecht toegankelijke archieven. Jos van Dijk onthult in dit boek op basis van de resultaten van zijn inzageverzoek een stukje bvd-geschiedenis uit de tijd van de Koude Oorlog. Hij kaart daarbij ook de “geheimhoudingsreflex” aan. Een belangrijke bijdrage over het onderwerp.’ Jurjen Pen, voormalig advocaat en adviseur van de Vereniging Voorkom Vernietiging (van de BVD-archieven) ‘Jos van Dijk schrijft over het misbruik van angst voor buitenlandse agressie in de binnenlandse politiek. Een brisant boek over de vroegste periode van de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD).’ Rudie van Meurs, voormalig journalist bij Trouw, Vrij Nederland en VPRO’s Argos, auteur van het boek De BVD – Samenzweren tegen ambtenaren, studenten, journalisten, dominees en andere democraten (1978)