Een ontroerend verhaal van verbinding en verbeelding

Een oude man, gevangen in een afgelegen toren bij het water, vecht met zijn gewelddadige neigingen. Verdrietig en eenzaam, heeft hij zijn geliefde vrouw en zoon verloren. Een wilgboom naast de toren is bedekt met een kleverige laag spinselmot. Terwijl hij de boom probeert te redden, belandt hij in een wereld vol literatuur over plantkunde en motten.

Op een dag ziet hij een jong meisje, afkomstig uit het nabijgelegen asielzoekerscentrum, een stengel van de reuzeberenklauw breken. Hij raakt in paniek, bang dat ze brandwonden zal krijgen door het sap. Hij waarschuwt de andere asielzoekers en samen met een vriendelijke oudere vrouw spoelen ze de armen van het meisje schoon bij het water. Op dat moment grijpt het meisje zijn arm, kijkt hem recht aan en fluistert de betekenisvolle woorden "aljadu" - opa in het Arabisch. Deze blik laat de oude man niet los, zelfs als hij al lang weer thuis is. Hij begint te fantaseren over wat voor grootouder hij voor haar kan zijn en wat dit dappere meisje in haar thuisland heeft doorstaan.

Terwijl de oude man steeds dichter bij de oorsprong van zijn eigen geweld komt, zoekt hij tegelijkertijd toenadering tot het asielzoekerscentrum en het vluchtelingenmeisje. De lijn tussen realiteit en verbeelding begint te vervagen en hij wordt steeds meer meegesleurd in een wereld van hoop en verbinding.

Ontdek de kracht van menselijke dromen en de grenzeloze mogelijkheden van liefde en begrip in dit hartverwarmende verhaal van verbinding en verbeelding. Word deel van de reis van de oude man terwijl hij de betekenis van familie, vergeving en een nieuwe start herontdekt.