De verborgen geschiedenis van de oorlog in Indonesië

De oorlog in Indonesië en het extreme geweld dat de Nederlandse troepen daarbij gebruikten, zijn lange tijd geen onderwerp geweest waarover in Nederland veel werd gesproken en geschreven. Na het einde van de oorlog deed de regering veel moeite om discussies daarover uit de weg te gaan of zelfs in de kiem te smoren.

Ontdekkingen en onthullingen

Onthullingen van Indië-veteraan Joop Hueting in 1969 leidden aanvankelijk tot grote commotie, met als uitkomst de Excessennota en het regeringsstandpunt dat de krijgsmacht zich correct had gedragen, afgezien van een aantal 'excessen'. Echter, in de afgelopen decennia zijn er steeds meer aanwijzingen naar voren gekomen dat de krijgsmacht op veel grotere schaal extreem geweld had toegepast.

Een worsteling met het verleden

Behalve de politiek worstelden ook journalisten, historici en geschiedenisdocenten met de gewelddadig verlopen dekolonisatie van Indonesië. De meest betrokken groepen, zoals de veteranen, Molukkers en Indische Nederlanders, waren eveneens lang terughoudend om in het openbaar over hun vaak bittere ervaringen te praten. Door deze terughoudendheid heeft het lang geduurd voordat de oorlog een plek kreeg in de Nederlandse herinneringscultuur.

Een verleden dat eindelijk wordt erkend

Gelukkig is er de laatste jaren meer aandacht en erkenning gekomen voor de verborgen geschiedenis van de oorlog in Indonesië. Door het oprakelen van deze geschiedenis van wederzijds geweld wordt er nu ruimte geboden voor dialoog, begrip en verzoening. Het is belangrijk dat we blijven leren van het verleden en samen werken aan een betere toekomst.