In de periode 1918-1971 werden in Nederland maar liefst duizend kerken en kloosters gebouwd. Religieuze kunstenaars worstelden met de manier waarop ze zich moesten verhouden tot de moderne, profane kunst. Sommige kunstenaars zochten de traditie, anderne de aansluiting bij de avantgarde. De laatste werd door de kerk met grote argwaan bekeken. In overleg met hun opdrachtgevers zochten de meeste religieuze kunstenaars een compromis tussen kerkelijke traditie en moderne kunst. Deze kerkelijke kunst wordt nu bedreigd door sloop en vernietiging. Daarmee komt dit boek precies op tijd. In het boek komen onder meer aan de orde: het glas-in-loodensemble van Lodewijk Schelfhout in de kweekschool in Hilversum; de kerkbouwers Jan van Hardeveld, Jean Huijsmans, Harry Nefkens en Jos Schijvens en de kerkschilder Jaap Min. Ook aan bod komen de bouwkundige identiteit van de wijk Geitenkamp in Arnhem, het Sint Sebastianusbeeld van Zadkine in het Van Abbemuseum, het christelijke oeuvre van Jan Sluijters en de controversiële kruiswegen van Toorop, Servaes, De Haas en Tytgat. Dan gaat het ook over kunstwerken die breken met de christelijke traditie: de voor Nederland unieke koorwand uit 1968 van Libert Ramaekers in Sittard en de even bijzondere Aktion im Moor van Joseph Beuys uit 1971 in de Peel. De teksten in dit boek werden geschreven door jonge kunst- en cultuurwetenschappers van de Open Universiteit, onder leiding van Jos Pouls.