De Griekse mythen zijn liefdesverhalen, het zijn verhalen over wraak, het zijn cautionary tales. Het is geen Walt Disney. Hier zelden een happily ever after. Moord, diefstal, verkrachting, incest. De Grieken waren er niet vies van. Soms eindigt een verhaal gelukkig, maar het is net als in het leven. Wat je zaait zal je oogsten en hoogmoed komt voor de val. Ook dit laatste is afkomstig van een Griekse mythe. Het zijn verhalen over een andere manier van denken. De twaalf werken van Herakles bevatten een sterk staal­tje van lateraal denken. Een denkwijze waar wij vandaag de dag nog wat van kunnen leren. Maar los van dit alles, bovenal zijn de verhalen interessant. Waarom ging Icarus dood? Waarom verleidde Poseidon een prinses om gemeenschap te hebben met een stier? Waarom moest Atlas het hemelgewelf dragen? Hoe is Aphrodite geboren? Ik kan zeggen, het is niet een fris zaakje. Waarom hebben sommige bloemen Griekse mythische namen? En waarom zijn Griekse goden zo wraakzuchtig? Op deze vraag geeft het boek geen antwoord. Alleen wel veel vermakelijke en soms enge verhalen over de gevolgen van die wraak­zucht.