Een baanbrekend essay dat de weg vrijmaakt voor vrouwen in de academische wereld

Ontdek het invloedrijke essay van Anna Maria van Schurman, de eerste vrouw in Nederland die toestemming kreeg om colleges te volgen aan de Universiteit van Utrecht. In dit korte essay uit 1641, vertaald door Renée Ter Haar en voorzien van een voorwoord door Angela Roothaan, legt Van Schurman uit waarom het cruciaal is om vrouwen toegang te verlenen tot de universiteit.

Het geschrift van Van Schurman is niet alleen historisch significant, maar ook een bron van inspiratie voor feministische denkers zoals Margaret Cavendish en Mary Wollstonecraft. Haar pleidooi gaf zelfs de aanzet tot de allereerste feministische beweging. Door dit essay te lezen, duiken lezers in de gedachtenwereld van een moedige vrouw die haar tijd ver vooruit was.

Dankzij het inzicht van Van Schurman werd voor haar een speciaal hokje met een gordijntje gebouwd, zodat ze kon deelnemen aan de colleges van theoloog Voetius zonder de mannelijke studenten af te leiden. Deze historische gebeurtenis is een symbool geworden van de strijd voor gelijke kansen in de academische wereld.

Deze nieuwe geactualiseerde vertaling, samengesteld door Renée Ter Haar, biedt een frisse kijk op het oorspronkelijke werk van Anna Maria van Schurman. De selectie van relevante brieven door Jacob Bouwman voegt extra context toe aan het essay. Met recht wordt Van Schurman in de opdracht van het boek door tijdgenoot Johan van Beverwijck genoemd als een "onsterfelijk sieraad onder de vrouwen".

Kortom, dit baanbrekende essay is een onmisbaar werk voor iedereen die geïnteresseerd is in de geschiedenis van gendergelijkheid en de rol van vrouwen in de academische wereld.