Een meeslepende monografie over architect Jan Sterenberg en zijn invloed op de architectuur van de jaren 1970

Architect Jan Sterenberg (1923-2000) was een belangrijke figuur in de overgangsperiode van strakke wederopbouwwijken naar bloemkoolwijken met woonerven. Zijn bureau in Ter Apel was een van de grootste architectenbureaus van Nederland en heeft tussen 1950 en 1980 tienduizenden woningen door het hele land gebouwd.

Wat Sterenberg onderscheidde, was zijn visie op wonen als een activiteit. Zijn ontwerpen waren gericht op het stimuleren van bewoners om op creatieve wijze gebruik te maken van hun woning en omgeving. De woningen waren sober en functioneel, terwijl de groene omgeving ruimte bood voor ontspanning en spelende kinderen.

Sterenberg was niet alleen betrokken bij de bouwelite van Nederland, maar was ook een fervent voorvechter van inspraak. Zijn opvattingen over wonen en nieuwe woonvormen werden erkend met een hoogleraarschap aan de TU Delft.

Echter, ondanks zijn successen ging het bureau van Sterenberg in de vroege jaren 1980 roemloos ten onder. Dit boek werpt een nieuw licht op het werk van deze bevlogen pragmaticus en plaatst het in zijn historische context.

Bovendien toont het boek aan dat de problemen waarmee Sterenberg destijds werd geconfronteerd, zoals de grote vraag naar nieuwe woningen, oplopende kosten en energiebesparing, ook nog steeds actuele thema's zijn. Groeikernen en woonmilieus geeft inzicht in de mogelijkheden en beperkingen die een rol speelden bij de woningontwerpen van Sterenberg.

Dit rijk geïllustreerde boek biedt een fascinerende inkijk in het werk van Jan Sterenberg en zijn bijdrage aan de architectuur van de jaren 1970. Een absolute must-have voor architectuurliefhebbers en iedereen die geïnteresseerd is in de evolutie van het Nederlandse woongebied.