Het Spoor van de Nachtmis

Het gebeurde tijdens de nachtmis van 2015, die Brigit Woltjer met haar gelovige moeder bijwoonde. Terwijl Brigit naar de heldere woorden van de priester luisterde, veranderde er iets in haar. Maar wat dat was, wist ze niet helemaal.

Een Oprechte Correspondentie

Kort na de nachtmis besloot Brigit contact op te nemen met de priester wiens woorden haar hadden beroerd. Tot haar verrassing bleek het Antoine Bodar te zijn. Tussen hen ontspon zich een even oprechte als intieme correspondentie, die cruciale jaren uit Brigits leven omspande.

Een Innerlijke Strijd

Tijdens haar correspondentie met Antoine Bodar raakte Brigit verzeild in een orkaan van emoties. Ze peinsde veelvuldig over het geloof dat ze probeerde te omarmen en worstelde met het naderende sterfbed van haar zieke moeder.

De Weg naar Geloof

De correspondentie tussen Antoine en Brigit werpt licht op een vraag die ons allemaal interesseert: hoe wordt een mens gelovig? Het laat zien dat de weg naar God zelden recht is en vaak gepaard gaat met twijfels. Maar het is een weg die bewandeld wordt met kleine, liefdevolle stapjes.

Geloof bij het Ziekbed en Sterven

In het spoor van de nachtmis wordt ook de betekenis van geloof bij het ziekbed en sterven van een dierbare moeder onderzocht. Het laat zien dat geloof een bron van troost en kracht kan zijn tijdens deze moeilijke momenten.

Een Verhaal van Dankbaarheid

De woorden van Dietrich Bonhoeffer, een Duitse kerkleider en verzetsstrijder, resoneren door dit hele verhaal: "Je schoner und voller die Erinnerung, desto schwerer ist die Trennung. Aber die Dankbarkeit verwandelt die Erinnerung in eine stille Freude." Het spoor van de nachtmis is een verhaal van dankbaarheid, waarin herinneringen worden getransformeerd tot stille vreugde.