Gedichten zoals gedichten moeten zijn: speels en erudiet, tongue-in-cheek over dood én erotiek. Van mus over mens tot mystiek: niets is te klein of te buitenissig om aan te treden in de behendige verzen van Jan van der Haar. Tom Lanoye Jan van der Haar, als dichter onder meer een buitenechtelijk kind van Rob Schouten en Gerard Reve, schreef een bundel vol heldere eruditie, even erudiet en fysiek, of platter gezegd: net zo wijs als geil, even vals als lief, even mooi als lelijk-mooi, evenzeer doordrongen van begeerte als verlies: "leed zal worden verward met genot." Een bundel vol mooie, oude woorden voor de nieuwe wereld. Ingmar Heytze Jan van der Haar (St.-Maartensdijk, 1960) heeft Nederlands en Italiaans gestudeerd, is dichter en literair vertaler. Hij publiceerde twee bundels: Vrolijk scheppen (2012) en Ouderliefde (2014). Hij vertaalde bijna zestig boeken, waaronder poëziebundels van Antjie Krog, Elsa Morante en Giorgio Bassani. Proza vertaalde hij van Franco Sacchetti, Gabriele d'Annun­zio, Curzio Malaparte, Giorgio Bassani, Pia Pera, Roberto Saviano, Antonio Scurati e.v.a. Sinds 2015 is hij lid van het Utrechts Stadsdichtersgilde.